แขวงหัวพัน
หัวพัน (ลาว: ຫົວພັນ) เป็นหนึ่งในแขวงของประเทศลาว ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ ติดกับประเทศเวียดนาม เดิมแขวงนี้รู้จักในชื่อ "หัวพันห้าทั้งหก" (มักเรียกผิดเป็น หัวพันทั้งห้าทั้งหก) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในเหตุการณ์สงครามปราบฮ่อ
แขวงหัวพันตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของแขวงเชียงขวาง ประวัติศาสตร์ของสองแขวงนี้มีความคล้ายคลึงกัน ในอดีตหัวพันเคยตกเป็นเมืองขึ้นของเวียดนามสลับกับการดำรงอยู่ในฐานะรัฐเอกราช และเพิ่งถูกรวมเข้าเป็นส่วนหนึ่งของลาวในสมัยที่ตกเป็นอาณานิคมของฝรั่งเศส ปัจจุบันมีประชากรราว 322,200 คน ภูมิประเทศเป็นภูเขาสลับซับซ้อน พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้ อากาศค่อนข้างหนาว ประกอบด้วยชนกลุ่มน้อยกว่า 20 เผ่า เช่น ไทขาว ไทแดง ไทดำ ไทเหนือ ไทน้อย ไทพวน ม้ง ขมุ ยูนนาน ส่วนใหญ่ใช้ภาษาในกลุ่มภาษาไท
สุวรรณเขต หรือ สะหวันนะเขต (ลาว: ສະຫວັນນະເຂດ, สะหวันนะเขด) เป็นชื่อหน่วยทางการปกครองระดับแขวงหนึ่งของประเทศลาวอยู่ทางตอนกลางของประเทศ มีพื้นที่มากที่สุดในประเทศคือ 21,774 ตร.กม มีประชากรมากกว่า 1.037 ล้านคนจากการสำรวจสำมะโนครัวใน พ.ศ. 2561 พลเมืองส่วนใหญ่ร้อยละ 70% ทำเกษตรกรและอุตสาหกรรม ทิศเหนือติดกับ แขวงคำม่วน ทิศใต้ติดกับแขวงสาละวัน ทิศตะวันออกติดกับเวียดนาม และทิศตะวันตกติดกับไทย
บอลิคำไซ (ลาว: ບໍລິຄໍາໄຊ) เป็นหนึ่งในแขวงที่ตั้งอยู่ตอนกลางของประเทศลาว แขวงนี้เป็นแขวง ที่อุดมสมบูรณ์ ไปด้วยทรัพยากรธรรมชาติและวัฒนธรรมมากมาย จัดตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1986 ทิศเหนือติดกับนครหลวงเวียงจันทน์ แขวงเวียงจันทน์ และแขวงเชียงขวาง ทิศใต้ติดต่อกับแขวงคำม่วน
เซกอง (ลาว: ເຊກອງ) เป็นหนึ่งในแขวงของประเทศลาว ตั้งอยู่ทางภาคใต้ของประเทศลาวที่ตั้งภูมิสัณฐานเป็น และ ที่ราบเป็นส่วนใหญ่ ประชากรส่วนใหญ่ของแขวงนี้เป็นชนเผ่าลาวเทิง ลาวลุ่มและเผ่าอื่นๆมากมาย ประกอบมี 04 เมือง ทางทิศเหนือ ติดกับ แขวงสาละวัน ทิศตะวันตกติดกับ แขวงจำปาศักดิ์ และ ทิศใต้ต่อกับ แขวงอัตตะปือ ทิศตะวันออก ติดกับเวียดนาม